Wie ik ben
en wat ik doe

Toen ik nog op de basisschool zat was ik vaak in diverse musea te vinden, vooral die met veel schilderijen en beelden trokken mij enorm. Ik tekende graag en wilde op tekenles, maar dat was helaas niet mogelijk. Gelukkig waren er buiten schooltijd nog andere leuke, creatieve cursussen en waar ik beeldjes van klei, bloemen van textiel en eigen kleding leerde maken.

De passie voor arts and crafts is altijd gebleven. Zelfs toen ik een andere weg was ingeslagen- ik studeerde economie aan de universiteit- bleef ik geboeid door de kunst. Later ontdekte ik de moderne kunst en werd op slag verliefd. Sommige werken raken mij diep, andere kunstenaars inspireren mij in mijn dagelijkse werk en weer anderen intrigeren mij zo dat ik alles over hen te weten wil komen via boeken en films. Digitale kunst is iets waar ik de laatste jaren mee experimenteer en ook daar valt nog de hele wereld te ontdekken.

Fotografie

Wat vroeger een gepassioneerde hobby was is later mijn beroep geworden. Maar de passie is gebleven. Ik maak graag vrij werk en heb enkele terabytes aan beeldmateriaal liggen. Omdat het vaak meer om het proces dan om het doel gaat worden deze foto’s en video’s nergens gepubliceerd behalve op de familie-app.

Het doelgericht werken vindt vooral plaatst tijdens kantooruren. Fotografie en videografie zijn creatieve beroepen, maar een commerciële insteek mag zeker niet ontbreken als je voor klanten werkt. Een goede fotograaf is in mijn ogen de fotograaf die met de klant meedenkt en hem helpt zijn doelen te bereiken.

Studie

Om het vak onder de knie te krijgen ging ik eerst in de leer bij Photigy, een online school voor productfotografen in Californië. Dit wat een uitstekende kans om het belangrijkste ingrediënt van een goede foto te bestuderen: het licht. Omdat iedere vorm en ieder materiaal anders op licht reageert is het belangrijk om niet alleen de theorie goed te kennen, maar vooral de praktijk. In de studio kan een fotograaf alles naar zijn hand zetten en dat stelt hem is staat om de fijne kneepjes van het vak goed te beheersen.

Nadat ik technische kant van fotografie me eigen heb gemaakt, ging ik het terrein breder verkennen en kwam ik uit bij portret en evenementenfotografie. Bij het maken van portretten moet je het vooral hebben van de energie die op de set ontstaat, zowel je eigen als die van de geportretteerde. Het bouwen van een connectie met diegene die voor de lens staat, is de garantie van een goed portret. Bij evenementenfotografie is dat ook zeker het geval, maar daar komt ook een andere vaardigheid om de hoek kijken – het vermogen om te anticiperen op wat er gaat gebeuren.

Visuele communicatie

Tegenwoordig zijn de bovengenoemde vaardigheden absoluut niet genoeg. In de tijden van information overload valt bijna niets meer op. Een foto op social media, hoe mooi die ook is, maakt geen indruk meer. De strijd om aandacht is heftiger dan ooit. Daarom wordt visuele communicatie steeds belangrijker. Wij mensen nemen visuele informatie veel sneller op dan geschreven tekst, daardoor is het communiceren met beeldtaal efficiënter en doeltreffender. De vraag is alleen hoe.

Om deze vraag te beantwoorden ging ik Visuele Communicatie studeren. Dit is een prachtige studie die ik iedereen aan kan raden. Beeldgeletterde mensen zien meer, interpreteren beter en kiezen of maken beelden die anderen echt overtuigen. Vakken als getaltheorie, semiotiek en visuele retorica helpen erbij. Door deze studie is mijn eigen beeldtaal ook enorm verbeterd.

De praktijk

Niet iedereen heeft tijd en zin om beeldgeletterd te worden en laat het liever aan een professional.  Wat wel iedereen heeft is een eigen beeld van zichzelf, van hoe hij zijn bedrijf positioneert en de doelen definieert. Om dat in kaart te brengen investeer ik veel tijd aan het begin van het traject. Brainstormsessies, moodboards en goed doordachte briefings vormen een goede basis voor een opdracht. Alleen dan krijg je een resultaat waar mensen tijd voor nemen en aandacht aan willen geven.

Ik dank u voor uw aandacht en fijn dat u de tijd nam om dit stuk te lezen 😊

Met hartelijke groet,

Elena Kamphuis